درباره من
من کناری ، گوشه ای منتظر ، در حال و هوای جنگی غریب - ولی زود هنگام - از سر تعصب به پناهگاهی به نام موسیقی پناه بردم . زیر سقفی پر از درد - در آشیانی غریب - فارغ از دوستی هایی پر از ملامت ، یک فرشته در عین مهربانی مرا به سوی خود جلب نمود . من ، او از یک وطن و تعصب ، اشتراکی زادگاهی داشتیم . من ، او کنار هم زیر آشیانی منتظر، در سایبانی بسوی آزادی ، موسیقی ِ غم را برای مردمانی با چهره هایی متفاوت از آنچه بودند ، می‌‌نواختیم . او ساز را نوازش می کرد . موسیقی به قدرت او حس آزادی در من می دمید ، مرا از رشته های زندگی می رمید .
ادامه...
آمار : 30575 بازدید
Powered by Blogsky
.. آهسته ، اینجا همه خوابن ..
آهسته اینجا خانه ها دردی دارند به اسم تنهایی .... اینجا همه هستند ولی هیچ کی نیست .... اینجا کوچه‌ها در لابه لای هم پیچیده اند و دردی گنگ را با خود حمل میکنند ، در لابه لای درختان سبز بهاری هنوزم بویی از برگهای خیس خورده زرد پائیز را می توان با دستهایی خالی از مهربانی و چشمانی آری از هرگونه صداقت حس کرد .... آهسته اینجا احساس دیگر معنی ندارد ... مردم دیگر فکر چاره نیستند .... آهسته تر .... دیگر وقت بهار نیست .... بهار‌ها همه پائیز اند .... زمستانی در کار نیست .... زمستانها نمی‌آیند چون در پس هر برفی امید باران بهاری می‌باشد ولی آهسته تر .... بوی امید از کوچهای شهر نمیاید ....
